بی فان | دانلود فیلم جدید , عکس هنرمندان , آهنگ , اس ام اس ...

کمتر رسانه‌ای در جهان هست که تا به حال اشاره‌ای به آن‌ها نکرده و عکسی ازشان منتشر نکرده باشد. آنقدر معروف هستند که جورج دبلیو بوش، رئیس‌جمهور سابق آمریکا، هم لطیفه‌ای درباره‌شان گفت. 

منظور گروه فمینیست اوکراینی موسوم به “فمن” است که در سال ۲۰۰۸ بنیان گذاشته شد و به سرعت همه‌جا با اعتراض‌های برهنه‌اش مشهور شد. گروه فمن در ابتدا با نیمه تنه‌های برهنه در اعتراضات حاضر نمی شدند.

خودِ فمنی‌ها هم این را خوب می‌دانند و از روز اول آگاهانه برای جلب توجه رسانه‌ها تلاش کرده‌اند. از وقتی ارزش رسانه‌ای برهنه شدن را فهمیدند دیگر از استفاده از آن‌ها‌ دست نکشیدند.

اما فیلم مستندِ “اوکراین روسپی‌خانه نیست”، که هفته‌ گذشته در جشنواره‌ فیلم لندن به نمایش در آمد، پرده از بسیاری ساز و کارهای درونی این گروه جنجالی بر می‌دارد و در عین حال نشان از تحولاتش می‌دهد. تماشای فیلم و نشستن پای صحبت‌های الکساندرا (ساشا) شوچنکو، یکی از چهار زن بنیانگذار گروه که به همراه فیلم به لندن سفر کرده، به ما کمک می‌کند “فمن” را بهتر بشناسیم.

این اولین فیلمِ‌ کیتی گرین، کارگردان استرالیایی، است که می‌گوید: “یک‌ سال را در اوکراین در کنار این دخترها زندگی کردم و فیلم‌شان را ساختم.”

همکاری فمنی‌ها با گرین از همان اول به صورت معامله‌ انجام شد؛ آن‌ها از گرین خواستند فیلم حرکات نمایشی‌شان را برایشان تهیه کند و در عوض آن‌ها با او مصاحبه کنند و پشت پرده‌ کار را نشانش دهند.

گرین اما هر چه به گروه نزدیک‌تر شد بیشتر نسبت به آن مظنون شد. قضیه فقط حرکات اغراق شده نمایشی و شیوه‌های مشکوک پشتیبانی مالی گروه نبود. گرین در قلب گروه به شخصیتی برخورد که ماجرا را بیشتر شبیه داستان‌های جنایی ساخت:‌ ویکتور، مردی که به خودش می‌گوید “مردسالاری که رهبر گروه ضدمردسالاری است”. او شد ضد قهرمان فیلم.

ویکتور خود می‌گوید “فمن” را آغاز کرده تا بتواند با دخترانی زیبا رابطه نامشروع داشته باشد و از قِبَل آن نفع مادی بسیاری می‌برد. در فیلم می‌بینیم که با زبانی تند و خشن به زنان گروه دستور می‌دهد که مثل عروسک‌های خیمه‌شب‌بازی صحنه را بچینند. معلوم می‌شود این ایده که فعالان فمن باید زنانی با هیکل‌هایی شبیه مانکن‌ها باشند (که باعث انزجار فمینیست‌ها است) زاده‌ تفکر همین مرد بوده است.

گرین می‌گوید: “موقع ساختن فیلم بود که این‌ها را فهمیدم و اعتمادم به این سازمان را از دست دادم. اما تصمیم گرفتم فیلم را به اتمام برسانم و داستان واقعی را برملا کنم.”

اما در این میان زنان بنیانگذار فمن نیز تصمیم گرفته بودند این مردسالار که خود را در عنوانی طرفه‌آمیز “پدر فمینیسم نوین” می‌نامید از گروه بیرون بیاندازند. این چهار زن، که هنگام تاسیس گروه نوجوان بودند، اکنون تصمیم گرفتند از “شکنجه‌گری” که آنها را “برده‌” خود کرده بود، رها شوند.
گفتگو با ساشا

نظرها در مورد فمن معمولا خیلی قطبی است. بعضی مواضع‌شان باعث شده بسیاری از فمینیست‌ها و نیروهای مترقی را از خود برانند. مثلا بر خلاف بیشتر فمینیست‌ها طرفدار غیرقانونی شدن تن‌فروشی هستند.

اعتراضاتشان علیه سرکوب زنان در اسلام (از جمله در سفری به ترکیه که با حمایت مالی یک شرکت تولید لباس زیر زنانه ممکن شده بود) با همان شیوه‌ احساس‌گرایانه‌ای انجام شده بود که باعث شد از سوی خیلی‌ها برچسب نژادپرستی بخورند.

ساشا: از ابتدای کار می‌دانستیم که مخالف مردسالاری هستیم

اما چند دقیقه صحبت با ساشا نشان می‌دهد که فمنی‌ها بیش از هر چیز گروهی از فمینیست‌های رادیکال هستند با ایدئولوژی التقاطی که ساده‌انگارانه سرهم شده.

پیش از قضاوت در مورد فمن باید ریشه‌های آن را دانست. اوکراین پس از فروپاشی اتحاد شوروی به جایی برای گردشگران غربی بدل شده بود که برای سکس ارزان با تن‌فروشان به آن سفر می‌کردند.

طلوع لیبرال دموکراسی قرار بود آغاز جدیدی برای این کشور باشد اما علیرغم وعده‌ و وعیدها، گسترش فقر و سقوط اقتصادی واقعیت زندگی آن شد. فمن را زنانی از شهرهای کوچک اوکراین بنیان گذاشتند که جوهر انگیزه‌شان آن طلایی‌ترین عنصر جنبش‌های اعتراضی بود: احیای کرامت.

ساشا به من می‌گوید: “می‌خواستیم نشان دهیم زن اوکراینی قوی است، اوکراین روسپی‌خانه‌ غربی‌ها نیست.”

اما ناگفته پیداست که خود طعمه شدند و به روسپیان مردی بدل شدند که قرار بود علیه جنس آن به مبارزه برخیزند.

ساشا افکار و چشم‌انداز غریب خودش را با جسارت و صراحت خاصی بیان می‌کند. گفتگو با او مرا بیش از هر چیز یاد گفتگو با نظریه‌پردازان توطئه و رهبران فرقه‌ها انداخت.

البته وقتی زنی بتواند به راحتی و در انظار عموم برهنه شود و رفتار روسپی گرایانه داشته و در یک کلام چنین بی حیا باشد چرا نتواند افکار غریبش را با جسارت بیان کند!

او می‌گوید:  ما طرفدار آزادی زنان هستیم!”

ساشا می‌گوید: “از ابتدای کار می‌دانستیم که مخالف مردسالاری هستیم اما در طول این سال‌ها یاد گرفتیم که مشخصا مخالف سه ابراز عمده‌ آن هستیم: مذهب، دیکتاتوری و صنعت سکس. الان دیگر دقیقا می‌دانیم دشمنان‌مان کدامند.”

و این بنیان ایدئولوژی التقاطی فمنی‌ها است که باعث می‌شود بزرگ‌ترین دشمنان خود را قانون شریعه در کشورهای اسلامی، برخی از رهبران اروپای شرقی مثل پوتین و لوکاشنکو‌ (رئیس‌جمهور بلاروس) و گردشگران سکس‌طلب غربی‌ بدانند.

باید به این اسامی، نام برلوسکونی و استراس کان رئیس سابق فرانسوی صندوق بین المللی پول که مورد اعتراض این گروه زنانه افراطی واقع شده اند را نیز افزود تا خبر بی بی سی کامل شود!

ساشا می‌گوید مخالفت با دیکتاتوری و صنعت سکس کار آنقدر دشواری نیست “و مردم تقریبا همیشه حمایت می‌کنند”. اما دشواری اصلی در مورد مذهب است: “سال قبل بود که ما علنا اعلام کردیم آتئیست (بی‌خدا) هستیم.”

که قطعا اگر در زندگی آنها خدا وجود داشت اینگونه خود را مضحکه عام و خاص نمی کردند و بازیچه چیزی نمی شدند که می خواهند علیه او مبارزه کنند یعنی جنس مرد و با این رفتارشان آبروی زنان را نمی بردند با آنکه شعارشان کرامت انسانی زن بود.

جام نیوز